Zatrzymany ząb to taki, który nie wyrznął się do końca lub nadal tkwi w kości. Taki ząb jest w pełni rozwinięty, jednak pozostaje ukryty w kości (wtedy mówimy o zatrzymaniu całkowitym) lub jest ukryty pod dziąsłem (zatrzymanie częściowe).

Zdarza się, że problem dotyczy zębów takich, jak jedynki, dwójki, trójki, a w niektórych przypadkach, w uzębieniu dalej tkwi odpowiadający mu ząb mleczny – nawet u dojrzałych pacjentów. Najczęściej jednak mamy do czynienia z zatrzymanymi ósemkami (tzw. zębami mądrości), które mogą też wyrznąć się jedynie częściowo, po czym proces ten się zatrzymuje.

Zatrzymany ząb to poważny problem – może powodować krzywy zgryz, przemieszczanie innych zębów, uszkodzenie przylegających do nich innych zębów, ból, powstawanie torbieli lub guzów.

W zależności od tego, który ząb jest zatrzymany stosujemy leczenie chirurgiczne, ortodontyczne lub ich połączenie – w zależności od rodzaju zęba, sytuacji w jamie ustnej pacjenta oraz jego oczekiwań. 

W przypadku ósemek najczęściej ząb jest usuwany na jednej wizycie. W przypadku innych zębów, jest on odsłaniany, by można było umieścić na nim zamek ortodontyczny i w dalszej części leczenia ortodonta wprowadza go do łuku zębowego, co wymaga kilku wizyt oraz leczenia ortodontycznego. Czasami stomatolog decyduje, że najlepsze dla pacjenta jest niepodejmowanie żadnego działania i pozostawienie zatrzymanego zęba na swoim miejscu. Zawsze jednak należy przeprowadzić skrupulatną ocenę sytuacji, ponieważ istnieje spore ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych powodowanych przez zatrzymany ząb.